Naar boven ↑

Rechtspraak

Klacht over de eigen advocaat + dekenbezwaar. Schrapping + kostenveroordeling. Verweerder heeft klager bijna drie jaar lang aan het lijntje gehouden. Op 17 verzoeken van klager om hem een update te geven over zijn zaak, volgden excuses en beloften de zaak van klager weer op te pakken zonder hier een concreet vervolg aan te geven. Zelfs verweerders belofte om klagers zaak aan een collega-advocaat over te dragen is verweerder niet nagekomen. Daarmee is verweerder ernstig tekortgeschoten in zijn dienstverlening aan klager. Vervolgens heeft verweerder door zijn houding tijdens het tuchtrechtelijk onderzoek de deken een adequaat en efficiënt tuchtrechtelijk onderzoek onmogelijk gemaakt. Verweerder heeft nagelaten te reageren op de verzoeken van de deken om zijn zienswijze op de klacht te geven en heeft daarmee gedragsregel 29 veronachtzaamd. Bovendien heeft verweerder voorkomen alsof hij de klacht met klager had geprobeerd te schikken, terwijl van een (serieus te nemen) poging tot schikken geen sprake bleek te zijn en het er op leek dat verweerder slechts probeerde te voorkomen dat er een dekenbezwaar zou worden ingediend. De raad acht verweerders houding in deze in strijd met de kernwaarde integriteit. Verder speelt een rol dat deze klacht en het dekenbezwaar niet op zichzelf staan. De raad doet heden ook uitspraak in een andere klachtzaak en dekenbezwaar (met kenmerken 23-546/A/A en 23-548/A/A/D) jegens verweerder. In die klachtzaak oordeelt de raad dat verweerder tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld door niet adequaat te reageren op meer dan 10 verzoeken van een collega-advocaat om een verrekeningsvoorstel te doen en tot betaling van haar declaratie over te gaan. Met betrekking tot dat dekenbezwaar oordeelt de raad daar dat verweerder eveneens door niet inhoudelijk te reageren op verzoeken van de deken om inlichtingen in strijd met gedragsregel 29 en daarmee tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld. Daarnaast is van belang dat verweerder in de afgelopen paar jaar een aantal ernstige tuchtrechtelijke maatregelen (een schorsing van twaalf weken waarvan zes voorwaardelijk en een berisping met voorwaardelijke boete) opgelegd heeft gekregen, die onherroepelijk zijn geworden. De raad herkent in de vier zaken waarin vandaag uitspraak wordt gedaan een patroon, waarbij verweerder voortdurend nalaat adequaat te reageren op e-mails en verzoeken die hij als advocaat ontvangt. De vier zaken tezamen leiden de raad tot de conclusie dat verweerder geen overzicht heeft over zijn praktijkvoering, zaken door elkaar haalt, nalaat te reageren op redelijke verzoeken en geen werkzaamheden verricht, waar hij dat wel zou moeten. De raad is van oordeel dat potentiële, toekomstige cliënten van verweerder een ernstig risico lopen dat hun belangen worden geschaad als verweerder hen als advocaat bijstaat. Voorkomen moet worden dat verweerder terugkeert in de advocatuur en daarom is de maatregel van schrapping met kostenveroordeling opgelegd.