Het gaat in deze klacht om de vraag of verweerster op verantwoorde wijze is omgesprongen met de mogelijkheid van klaagster om te appelleren van een vonnis. Volgens klaagster zou hoger beroep worden ingesteld en volgens verweerster was afgesproken dat dit afhankelijk zou zijn van bepaalde berichtgeving, die uiteindelijk kwam zodat verweerster conform de afspraak geen beroep heeft ingesteld. Wat precies is afgesproken is niet komen vast te staan en daarmee ook niet de afspraak dat hoger beroep zou worden ingesteld. De klacht is in zoverre ongegrond. Wel oordeelt de raad  dat verweerster in zoverre tekort is geschoten dat over het al dan niet appelleren discussie kon ontstaan. Dat tekort schieten levert ook een tuchtrechtelijk verwijt op want verweerster had daarbij zo duidelijk moeten zijn dat een dergelijk dispuut zou worden voorkomen. Zo secuur behoort met de mogelijkheid om rechtsmiddelen aan te wenden immers te worden omgegaan.